Japan DEC2015 Start 1 day in JAPAN ครั้งแรกสำหรับทุกๆอย่าง Part#1

เราทำบล๊อกไว้ได้ปีกว่า พึ่งจะได้ฤกษ์ งาม ยาม ดี แวะมาเขียนเรื่องราวดีๆลงบล๊อกของตัวเองบ้าง 

" สิ่งที่เรากำลังจะเขียน มันคือ ความฝัน ของเราเองแต่ที่เซอไพ คือ เราต้องฉายเดี่ยว "

- วันที่ 11 ธค 58 -

เราพึ่งจะจัดกระเป๋า

เราพึ่งจะซื้อเสื้อผ้า

เราพึ่งจะซื้อ wifi 

เราพึ่งได้กระเป๋าเดินทาง

วันนี้เราพึ่ง สอบเสร็จ

พรุ่งนี้ 12 ธค 58 เราจะบินไป ญี่ปุ่นละจ้า

***ขอบคุณเอื้อย ที่ยอมแวะไปสีลมเอาwifiด้วยMRT(สถานีสีลมจากใต้ดินขึ้นไปบนดินนี่หลายสะพานมากก ก ไก่ล้านตัว) ต่อด้วยเดิน ต่อด้วยขึ้นตึกแบบมืดๆ ต่อด้วยเดิน ต่อด้วย MRT ลงจตุจักร เดินซื้อเสื้อผ้า ยันตี 2 แวะมาจัดเสื้อผ้าลงกระเป๋าตอนตี 4  อีกจากคนที่นอนตั้งแต่ 3 ทุ่มได้นอนตี 5 ขอบคุณมากก พรุ่งนี้เราบิน 9.00 น. ยังไม่รวมเช๊คอิน

(นั่ง MRT ไปเอาwifi สีลม ห้าทุ่ม วิ่งไปเอาก็รีบวิ่งกลับเดี๋ยวMRTมันปิด สงสารคนไปด้วย 555)

(หมูตุ๋นจะไปด้วย)

**ความผิดพลาดคือไม่เตรียมตัวตั้งแต่เนิ่นๆ เหตุผลส่วนหนึ่งคือสอบ ส่วนหนึ่งคือไม่ได้บอกแม่ว่าจะไปญี่ปุ่น
ไม่ได้บอกว่าบินวันไหน บอกก่อนไปประมาณ 12 ชม ก่อนหน้านี้มีปัญหานิดหน่อย เลยไม่ได้เอากระเป๋าเดินทางเข้าบ้าน เพราะกลัวมีปัญหากับแม่ คือไม่อยากทะเลาะ

ท้าวความ : จริงๆไม่ได้ตั้งใจจะไป แต่ด้วยความที่มีโอกาส ตั๋วได้ เวลาได้ ที่เหลือคือพร้อมเสมอ เพราะตั้งแต่ทำงานคิดไว้เลยว่าอายุ 20 เราต้องเริ่มบินนะ คนเดียวก็ได้ ยอม

สรุปคืนนั้นไม่ได้นอน - แม่ปลื้มปริ่มกับการที่ลูกบินเดี่ยวมาก(แม่ไม่ได้บอกแต่แอบไปส่องในเฟส) - แม่ยอมมาส่งพร้อมกับเข้าใจว่าไปสุวรรณภูมิ แต่ป่าวหนูขึ้นดอนเมือง - ก็เกือบไม่ได้บินอีกแหละ

**ขอบคุณนิว นัด ที่อดทนฟังแม่เค้าบ่น + กับกลัวซุ้มล้อรถนัดพังมาก หรืออาจจะพังไปแล้ว แต๊งกิ้ว

**ขอบคุณนัทป๋อยและเพื่อน ที่ให้ยืมแม่กุญแจ และลูกกุญแจ (รบกวนตอนดึกเหมือนเดิมขอบคุณมาก)

จะบินแล้ว !! ไม่มีเงินเยน ติดตัวซักบาท 555 (ถ้ามีแข่งผู้ที่ไม่มีการเตรียมตัว อีนี่คงชนะ)

เอ้าแลกก่อนขึ้นเครื่อง เอ้าเรื่องนี้ผ่าน เย่

Let ' s GOOOOOOO 

(ได้ใบเข้าเมือง ครบ แฟ้ม ปากกานี่เอื้อยเตรียมให้หมด)

(มาพร้อมโน้ต 1 แผ่น ไม่น่าจะใช่โน้ตเพราะยาวยุ 555)

(หนังสือที่พกไปประมาณ 2 เล่ม แล้วก็สมุดเล่มเล็กไว้จดศัพท์ที่ต้องใช้บ่อยๆ ภาษาญี่ปุ่นพูดไม่ได้เลย อังกฤษก็งูๆ ปลาๆ เออ ออห่อหมกไป)

      _____________________________________________________________________

เรานั่งเครื่องของ Airasia เพราะราคาโอเคดี แต่เราไม่ได้เลือกที่นั่ง แต่บังเอิญว่าแถวที่เรานั่งมันไม่มีคน แบบที่ว่างเยอะมาก 
 (ตอนลงเครื่องพึ่งรุ้ว่าแถวกลางคือลุลานั่งข้างๆกันนี่แหละ นี่ไม่ได้สนใจเลยนั่งกลัวอย่างเดียยว)

  _____________________________________________________________________

(ตั้งแต่เครื่องขึ้น นี่ก็ไม่กล้านอน ตื่นเต้นด้วย กลัวด้วย)

(จุดนี้คือกลัวมาก เพราะเป็นคนกลัวน้ำ มันจะจิตนาการตลอดว่า น้ำมืดๆนี่มีตัวไรอยู่แน่ๆ คือเอาจริงๆกุตกไปไม่มีโอกาสรอดชัวร์ อย่างน้อยตกบนพื้นยังอุ่นใจ อยู่ในป่า หาอะไรกินได้ 555มโน เอาจริงๆไม่ตกจะดีกว่า)

(พอออกทะเลมาได้ซักพัก เครื่องสั่นมาก เสียงเข็มขัดดังตลอด ไม่ได้นอนเลย หลับตาแปบๆเอาอีกละ จุดนี้ก็ประมาณ 4 โมงเย็นได้ เครื่องออก ประมาณ 10 โมง บินประมาณ 6 ชม)

(ไม่รู้ว่าแบบนี้เรียกว่าปกติไหม เราคิดว่ากระจกร้าวรึป่าว ไอเย็นมันเข้ามาเลย แต่สวยดี จริงๆมีอีกบานมันมีรอยร้าวนิดๆ)

  _____________________________________________________________________

ตอนนี้ก็ประมาณ 5 โมงเย็น เป็นช่วงเวลาที่คิดว่า Only me จริงๆ เราไม่ได้อยู่ไทย เราไม่ได้อยู่ญี่ปุ่น แต่เรากำลังบินอยู่ตรงไหนไม่รู้ เรากลัวเครื่องบินมาก กลัวความสูงมาก แต่บรรยากาศ แสงของท้องฟ้า มันก็ทำให้เราดีขึ้นบ้าง มันสวยจริงๆ

เราโหลดเพลงของ OASIS มาแทบทุกเพลง ฟังวนไป เข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง ฟิลตอนนั้นคือดีแหละ

 " เรากำลังจะได้ออกไปเจออะไรใหม่ๆ เหมือนที่เราเคยฝันไว้ไง "

  _____________________________________________________________________

ในที่สุดก็ถึงแล้ววว ตลอดทางที่บิน เครื่องสั่นตลอด ตอนเครื่องวนจะลงจอดเห็นไฟนิดๆ ดีใจมากคิดในใจถ้าตกตอนนี้ เค้าคงมาช่วยเราทันแหละ( มั้ง)

  (ไฟถนนที่สนามบิน นาริตะตอนกลางคืนสวยมากๆๆ ตอนนั้นมัวแต่ดู ไม่ได้ถ่ายไว้)

  _____________________________________________________________________

เข้าสนามบิยปุ๊บก็เจอทางนี้เลย คนไทยเยอะ ไม่ค่อยกลัวเท่าไหร่ 

ตรงมาเรื่อยๆ ก็จะเจอป้ายให้เราไปเอากระเป๋า เดินไกลพอสมควร 

ก็เดินตามรูปกระเป๋าเหมือนเดิมๆ 

ตั้งแต่ลงเครื่องมา ในสนามบิน มุมนี้สวยสุด ขวามือจะเป็นลานจอดเครื่องบิน มีแทบทุกสายการบิน มันจะมีอีก 1 มุมในสนามบินนาริตะ วิวสวยมาก ส่วนตัวด้วย ตอนขากลับไปนั่งมา ท้ายๆเดี๋ยวอัพรูปให้ดูนะ

 (นอนค้างสนามบิน 2 คืน เดินทั่วทุกมุมมาก และก็เหงามากเช่นกัน )

ตอนนี้โคตรรู้สึกดี ถึงแล้วนะญี่ปุ่น ^_^

พอโหลดเป๋าเสร็จก็หาที่พัก ที่เคยดูไว้ก่อนมา สะดวกสุดก็โรงแรมแคปซูล อยู่ในสนามบินเลย แต่ประเด็นคือ มาครั้งแรกไง แล้วมันอยู่ตรงไหนล่ะ เราก็เดินไปถาม information เค้าก็พูด Eng ได้ยู๋ๆๆ

(ถามว่าผ่านตม ยากไหม ไม่ยาก ถามธรรมดาว่ามาทำไร กลับวันไหน เราก็ยื่นตั๋ววันกลับให้ดู)

กว่าจะเดินเจอป้ายนี้ ก็ลากกระเป๋าไปหลายชั้นเลย ข้ามไป Terminal นู้น ไปชั้นนี้ ประมาณครึ่งชมกว่าจะหาเจอ 

(นู่นป้ายขาวๆ ที่เขียนว่า 9h ตรงปายย)

อ่านในเน็ต ใครบอกว่าอยู่ในสนามบิน แหม่ อยู่ข้างนอกต้องเจอ ลมหนาวก่อน ถึงจะเจอโรงแรม

เข้าไปรู้สึกเหมือนอยู่ในยาน สะอาดๆ คลีนๆ เข้า Lobby ตรงกลางจะแยกฝั่งญ ช 

(เราจองห้องผ่าน Agoda ได้นะ มีสองแบบจองแล้วตัดผ่านบัตรเครดิต กับจองแล้วไปจ่ายหน้าเคาเตอร์ ก่อนออกไปข้างนอกต้องคืนกุญแจล๊อคเกอร์ก่อน)

ได้กุญแจมาเเล้ว เค้าจะให้กระเป๋าแบบนี้มา 1 ใบ ในนี้จะมีผ้าเช็ดตัว ผ้าเช็ดหัว แปรง ยาสีฟัน ชุดคลุม กับรองเท้า มาแต่ตัวก็นอนได้สบายมาก อ้อ เค้าจะมีล๊อคเกอร์ส่วนตัวให้ เป็น 2 ชั้น ใหญ่อยู่เหมือนกัน 

แชะ !! คนไม่เยอะ สบายดี 

ถัดจากห้องเก็บของ ก็จะเป็นห้องน้ำ อาบน้ำไม่ได้ เข้าส้วมได้อย่างเดียว ห้องอาบน้ำจะอยู่ถัดไป

(ส่วนตรงนี้ผญ ก็จะมาแต่งหน้า เป่าผมกัน มีไดร์ให้ หลายอันเลย)

ด้วยความที่ไปถึงมันก็หน้าหนาวแล้ว และก็วันนั้นฝนตก และพื้นห้องน้ำก็เย็นมาก ที่นี่มีครีมอาบน้ำ ยาสระผม ครีมนวดให้แบบอันลิมิต 

(ไม่ต้องจ่ายเพิ่ม)

พออาบน้ำเสร็จก็หิว ตอนนี้ก็ประมาณ 21.00 พออกจากรร.ปุ้บ เจออันนี้เลย

ช่วงที่ไปก็ใกล้จะคริสมาสแล้ว เค้าก็จัดไฟแบบนี้แทบจะทุกที่เลย ฟิลดีมมากกกกกก อากาศก็ดี

ถุงมือก็ไม่มี เสื้อแขนยาวก็ไม่มีตัวไหนสอดมือได้เลย ก็ทนกันไป

ตอนที่เดินออกมา ยังไม่ค่อยเจอร้านอาหาร คือมันมีน้อยมาก แต่คิดว่าต้องมีเซเว่นแหละ เค้าก็นั่งกินกันแถวนั้นเลย ตรงเสามีที่ให้ชาตแบต

นี่ชอบทุกอย่าง แต่ติดที่ว่าไม่กินเนื้อ อาหารแบบนี้ไม่มี Eng ติดเลย ถามพนักงานเซเว่น ไม่สามารถได้คำตอบ 

อันนี้ละกัน จำใจ ไม่กินปลา แต่ก็ต้องกินละ  เอาจริงอร่อยนะ มีผักดอง กับสาหร่าย เม็ดข้าวอ้วนๆ หนึบๆ

ราคาอาหาร 276 เยน ราคารวมภาษี 298 เยน  จ่ายแบบรวมภาษี ที่นู่นภาษีประมาณ 8% มากกว่าบ้านเรานิสนึง

อยากจะแนะนำ ใครไปห้ามพลาดอันนี้ มีขายในเซเว่น อร่อยมาก ครีมชีส ชีสจริงจริ๊งงงง

ข้างล่างเป็นขนมปังกรอบๆ ชิ้นละประมาณ 40 บาทไทยเอง

พอกินเสร็จก็ต้องขรี้ใช่ม้าา เอาจริงก่อนมาคือท้องผูกอยู่แล้ว เพราะรีบและไม่ได้นอนไม่มีเวลาเลย พอมาถึงนี่ คิดหนักจริงๆ มันไม่โอเครรอ่ะแกร่ๆๆ เราฉีดตูดเราเองได้นะจริงๆ ถ้ามีสายยางเราสามารถควบคุมทิศทาง และน้ำหนักของการฉีดได้ แต่อันนี้ตรงกันข้ามเลย ความแรงของน้ำมี 3 ระดับ ทำมุมที่ฉีดมี 2 จุด

ที่สำคัญน้ำมันอุ่นหง่ะ สรุปไม่ออก ท้องผูกไป 4 วัน  

นอนกัน เห็นแบบนี้ที่นอนกว้างนะ  มันจะมี 2 ชั้น ได้นอนช้น 1 T_T

มีที่เสียบสายชาต แบบ 2 รูหัวชาตไอโฟน มีคลื่นทะเล เปิดให้ฟังด้วย เพลินๆ

ถ่ายจากข้างใน ไม่ได้นอนโล่งๆแบบนี้นะ มันมีม่านให้ปิดอยุ่ข้างบนๆ  อากาศดี เงียบดี หมอนนุ่ม ที่นอนอุ่น หลับสิจ้าา 

" พรุ่งนี้เราเข้าโตเกียวกัน "